Bu yazı Stuff Ekim 2015 sayısında Fatih Tüylüoğlu imzasıyla yayınlandı.
Reklam filmlerinde çok gördüğümüz gibi bir çocukluk yaşadım, sabah sokağa çıkıp akşama kadar top oynanan, şokella ekmek yemeli olanlardan. O zamanlar bir sigara firmasının pazar gecesi sinema kuşağı vardı. Hayatım boyunca ilk görüşte aşka pek inanmadım ama Back to the Future ilk görüşte aşk gibi bir şeydi, 12-13 yaşındaki bir çocuk için acayip kafa açıcıydı. Kanal filmi epey çok yayınlıyordu, ben de her denk geldiğimde izliyordum. Hatta kafam büyüklüğünde eski bir Super 8 kameramız vardı, onunla siyah beyaz TV’den filmi kameraya kaydetmiştim ki canım istediği zaman açıp izleyebileyim. Ta o zamanlardan Back to the Future banko en sevdiğim filmdi. Gel zaman git zaman yıllar geçti, filme ne zaman TV’de denk gelsem yine izledim.
2000’de patlayan DIVX furyası ile artık filmler çok daha erişilebilir duruma gelmişti, ilk DIVX’im de David Fincher’ın Se7en’ı ile birlikte 2 günde indirdiğim BTTF idi. Bu süreçte sinemaya bir düşkünlük başladı bende. Filmleri ansiklopedik bir şekilde yönetmen yönetmen izliyordum. Örneğin, Scorsese sinemasına girip baştan aşağı erişebildiğim tüm filmlerini izliyordum. 2004-2006 arası sağa sola sinema yazıları yazmaya başladım. Yani bende “Dur bir film çekeyim” gibi değil de “Dur biraz filmlerle ilgili yazı yazayım” gibi bir etkisi oldu çok film izlemenin. Gel gelelim bununla karnımı doyuramadığımı da hızlıca anladım.
2006’da askerlik sonrası, sonradan Back to the Future macerama da ortak olacak Berk Günsev’in yönlendirmesiyle kendimi reklam dünyasına atıverdim. Kısa sürede önüme güzel markalar gelecek kadar da kısmetliydim diyebilirim. Dijital reklamcılıkla haşır neşir olduğum için Facebook’un 2008’de Fan Page’leri duyurduğu anda bilgisayar başındaydım, 2 gündür uykusuzdum ve aslında böyle yeni çıkan şeylere ilk atlayanlardan olmayı sevmem. Nedense bir fan sayfası açmaya karar verdim ve kendime neyin fanıyım diye sordum; cevap BTTF idi.
Sayfayı yine kısmetli bir şekilde İngilizce açtım. Her hafta 2-3 kez filmle alakalı internette denk geldiğim içerikleri giriyordum ama sayfayla ilgili bir beklentim de yoktu. Zaman geçtikçe sayfa hızlıca büyümeye başladı 10 bin, 20 bin derken 100 bini buldu. Artık sayfada fanlar muhabbet ediyor, official sananlar soru soruyordu.
2009’un sonuna yaklaşırken sayfa artık 600 bin kişiyi bulmuştu. Berk sayfaya admin olmak istediğini söyledi, aslında sayfanın namı duyuldukça bir sürü insan “Beni de yönetici yapsana” talebi ile geliyordu ama Berk’in filmi gerçekten sevdiğini biliyordum (tek kabahati Star Wars da seviyor olması aslında) Sayfa hızla büyürken Facebook duplike sayfaları kapatma kararı aldı, zira bizim sayfa ile birlikte tam 1024 adet BTTF sayfası vardı platformda.
Tam bu süreçte ve sayfa artık 900 bin kişiyken, bir mesaj aldım. Mesaj özet olarak şöyleydi:
“Selam yönettiğiniz sayfaya konu olan filmin entelektüel hakları bize ait, ya Facebook ile konuşarak adını değiştirelim ya da sayfayı sizden alacağız. İmza Universal Pictures San Diego.”
Bunun üzerine karşı tarafla 76 mail süren bir trafik yaşadım. Özet olarak C-Section isimli, yeni mecraya kafası basan bir ajansta çalıştığımı, işimin dijital mecra olduğunu, Coca-Cola, Vodafone gibi süpersonik dünya devi markalar için yaratıcı işler, dijital strateji çalıştığımı, bu sayfayı 900 bin kişi yaparken sadece şanslı olmadığımı ve ortada bir emek olduğunu anlattım (Universal’ın kendi resmi Back to the Future sayfası 350.000 kişiydi bu yazışmalar esnasında). Yani kısaca, “Bakın sizin için beleşe ve severek yapıyorum bu işi emin misiniz almak istediğinize?” demeye getirdim. Sürecin sonunda, Universal ekosisteminde önemli bir karakter olan Joe Eibert sayfayı adını değişmeksizin tutmamıza izin verdi. Hatta biraz da gaza gelerek bizi filmin 25. yılı şerefine New York’ta düzenlenen etkinliğe davet etti. Orada yönetmeninden oyuncusuna tüm ekiple tanışıp iki güzel gün geçirdik.
Olayın benim için ne kadar fantastikleştiğini anlıyorsunuzdur. Robert Zemeckis, Bob Gale, Michael J Fox, Chris Lloyd gibi isimlerle zaman geçirdik ve başka basın yetkililerinin alınmadığı bir partide eğlendik. Harikaydı. Sayfa şu anda 2,8 milyon ve halen çok yüksek bir geri dönüş kalitesine sahip (Koyulan ortalama bir içeriğin 10 saniyede 100 like alması gibi bir geri dönüşten bahsediyorum). Bileni edeni çok arttığı için internette bir yerlerde BTTF konuşuluyorsa insanlar beni hemen mention ediyor, bir nevi Back to the Future valisi gibi oldum ve bu oldukça iyi bir his diyebilirim. Malum bu yıl filmin 30. yılı ve dünyada bir sürü etkinlik düzenleniyor.
Biz de Universal ve Fox Foundation ile birlikte bu etkinlikleri tüm dünyadan fanlarımıza duyuruyoruz. Universal’in bize geçtiği duyuru basın bültenleri dışında kafamıza göre bir içerik planı yapıyoruz diyebilirim. Sayfanın bu yılın sonunda 3 milyonu bulacağını tahmin ediyorum.
En çok sorulan soruya buradan da cevap vermek adına, filmin bir 4. bölümünün olmayacağını bildirerek yazıma son veriyorum.
Delorean çizimi: İlke Barış Koyuncu