“Bu ne şimdi? Yani ne oluyor böyle yapınca?” gibi sorularla sıkça karşılaşan cosplayer’ları sorgulamadan anlamaya ve onları ‘hayatın içinde’ görmeye çalıştık.
Melodi Kızılgün, oyun ve cosplay ‘camiasının’ yıldızlarından biri. Hemen her yaştan geniş bir hayran kitlesine sahip. Önce “duymaktan bıktığı soruları” sonra da kendi sorularımızı sorduk, samimiyetle cevapladı.
“Cosplay nedir?”
“Kaç yıldır yapıyorsun?”
“Yaşın kaç?”
“İlk yaptığın Cosplay neydi?”
“eSpor’un geleceği hakkında ne düşünüyorsun?”
…
Gördüğüm ilgi bazen korkutucu boyutlara ulaşabiliyor. Beni kenara çekip konuşmaya çalışanlar, dizlerinin üzerine çöküp evlenme teklif edenler, sarılmak isteyenler… Bazen etkinliklerde etrafımı yüzlerce kişi sarıyor. Tabii bunun yanında, her etkinlikte karşılaştığım, fotoğraf çektirdiğim bir kitle de var; onları çok seviyorum açıkçası. Bir cosplayer için böyle bir kitlesinin olması güzel bir şey.
Arkadaşlarımla dışarı çıkıyoruz mesela, hemen yanıma tanımadığım insanlar geliyor. Fotoğraf çektirme seremonisi yaşanıyor. Tanınmak güzel bir şey tabii ki ama hayatının bir kısmı artık oraya ait oluyor.
İlk zamanlarda ailem etkinliklere gitmemi istemiyordu. Çocuk oyunu olduğunu ve ileride bıkacağımı düşünüyorlardı. Bunu bir şekilde iş haline getirdim, artık para kazanır durumdayım. Türkiye’nin en iyi cosplayer’larından biri olarak gösteriliyorum. Şu an beni destekliyorlar, etkinliklere gitmem için teşvik ediyorlar, yardımcı oluyorlar.
Benim gibi birçok cosplayer, belli bir yaştan sonra eSpor’a yönelip sunuculuk gibi şeyler yapıyorlar. Ben de o tarafa yöneliyorum yavaş yavaş ama cosplay hobi olarak kalmaya devam edebilir.
Oyunculuk tarafını düşünüyorum tabii ama kendi adıma konuşmam gerekirse, mimiklerimi iyi kullanmama rağmen rol yapabilen bir insan değilim. Fotoğraf ve oyunculuk çok farklı tabii. Aramızda oyunculuk yapan başarılı arkadaşlarımız da var ama kendi adıma o kadar iyi olduğumu düşünmüyorum.
Cilt sıkıntıları yaşanabiliyor elbette ama kaliteli ürünler kullanarak bunun önüne geçmek mümkün. Zaten bizim yaşımızdaki herhangi bir kız da günlük hayatında çok ağır makyaj yapabiliyor. Cosplayer’lar ise etkinlikten etkinliğe yapıyor bu makyajı. Ben fondöten kullanmıyorum mesela. Sürekli makyaj yapan insanlar değiliz yani.
Eskiden, oyun ve cosplay camiasının dışındaki insanlarla iletişim kurmakta güçlük çekiyordum, asosyallik sıkıntılarıyla başa çıkmaya çalışıyordum. Ama son dönemde kitlem büyüdü ve cosplay’i iş olarak yapmaya başladığım için eskisi kadar asosyal değilim… Yalan söylemeye gerek yok; cosplay daha çok dışlandığını düşünen kişilerin veya sıkıntılı ailelerin çocuklarının yöneldiği bir şey. Çünkü kendileri olmak istemiyorlar, başkası olmak istiyorlar. Ben de öyleydim ama bir yerden sonra toparlanıyorsun.
Aslında hastalıklı gibi görünmesine rağmen asosyal bir çocuk için çok iyi bir şey. Çünkü orada aynı senin gibi bu sıkıntıları yaşayan insanlarla bir araya gelebiliyorsun. Aynı şeylerden hoşlanıyorsun ve birçok şey konuşabiliyorsun. Yakın çevrenle paylaşamadığın şeyleri onlarla paylaşabiliyorsun. Gerçekten terapi grubu gibi bir nevi.
Bilirsiniz, Türkiye’de çokça yaşanmıştır böyle olaylar. Kızıl saçlı bir kadın görünce bile “bu zaten ‘öyle’ bir kadındır” gibi önyargı oluşuyor. Bunlar bize de yansıyor. Cosplay yapan kız mesela göğüs dekoltesi olduğu için insanlar kendilerinde onu taciz etme hakkı görebiliyor. Bunlara karşı daha cesur olmamız ve tepkimizi net olarak koymamız şart.
Markaların cosplay’e ve eSpor’a ilgisi var ama işe biraz daha profesyonel bakmaları lazım. Bu ortamda kabul görmek istiyorlarsa insanlara daha çok değer vermeliler. “İşi ne kadar ucuza getirirsek o kadar iyi” mantığı onlara fayda sağlamaz.
Yeni başlamak isteyenlere cosplay’i önerir miyim? Eğlenceli bir şey tabii ama bütçe ayırabileceklerse yapsınlar. Cosplay pek ucuz bir hobi değil.
Bu röportaj Stuff Ağustos 2015 sayısında yayınlanmıştır.
Yazı: Akın Arslan
Fotoğraflar: Erkan Ertuğrul
Karakterler: Crystal Maiden, Arcade Miss Fortune